sábado, 11 de junio de 2011

SI,SI,SI, TENGO PLAZA EN PARIS

El inicio de esta entrada es un pequeño homenaje a Xabi el hermano de Juani ya que hace tiempo escribió una de las crónicas con las que más me he reido y a la vez disfrutado en mucho tiempo.

Sabía, era consciente de que me encaminaba hacia el abismo, todo indicaba que sería improbable superar las pruebas a las que San Germán patrón de los ciclistas me estaba sometiendo. A menudo la soledad llegaba a invadirme por completo pero era en esos fríos días de invierno cuando las heridas provocadas por las garras de la bestia me hacían aún más poderoso.

Soy consciente de que no hubiese podido conseguir una plaza en la Paris-Brest-Paris sin la ayuda de muchos de los que estáis leyendo esta entrada y de otros que jamás la leerán pero quiero que sepáis que desde estas lineas me gustaría trnasmitiros mi más sincero agradecimiento.

Algunos me habéis acompañado en las brevets clasificatorias, es el caso de Joseba y Olaza a Madrid o el de Jaime a Zaragoza. Otros me habéis acompañado en los entrenamientos o en las clásicas por Europa que eran objetivos en sí mismas pero a la vez estupendos entrenamientos el caso de Juani,Xabi,Urko,Gorka,Txema,Olaza (estos se apuntan a todas), no me olvido del resto de integrantes de Pelotok por el interes que me habéis demostrado en las agradables cenas que hemos hecho a lo largo del año especialmente Coro,Itsaso,Marijo,Susana y el resto de las chicas por motivos obvios, aunque no me olvido de Imanol,Oskar,Kani,Manu,Felix,Karlos... vamos de todos los Pelotok.

Pero en un apartado especial quiero poner a mi mujer e hijas que han tenido que soportar mi ausencia en ocasiones y me han acompañado en larguísimos desplazamientos como por ejemplo Holanda y Valencia en otras, asi como a mis padres mi hermana y el resto de mi familia por su apoyo incondicional.

Por todo esto y muchísimo más ESKERRIKASKO GUZTIOI.

P.D.: prometo una comida para todos si finalizo la prueba dentro del tiempo establecido, 80 horas para 1236 km y 10000 metros de desnivel y sino también habrá comida que ostias que nos la hemos ganado que sólo había 198 plazas para los cicloturistas afiliados a la federación española de ciclismo aunque no todos seamos españoles en esta federación.

Salu2.

4 comentarios:

Manu dijo...

SIN PALABRAS
ENORME
ZORIONAK

marijo dijo...

Zorionak por la plaza conseguida, pero no tengo ninguna duda que vayas a finalizar esa terrible prueba.

Manu dijo...

kaixo Argoitz Itxaso naiz!!!!! Zorionak!!!!! kontsegituko dezu ziur nago...y esas cenas tienen que seguir eh!!! Muxus, aupa Argoitz!!!!

Imanol dijo...

Zorionak Argoitz!!!! Ez nuen inongo zalantzarik lortuko zenuela.
Orain politena duzu: zure ametsa betetzeko gertu-gertu zaude. Gozatu eta sufritu edo biak batera.
Gogoratu une txarretan, izango bait dituzu, zure barnean duzula indarra jarraitzeko.
Etorriko zaizkizu euforia punttuak ere: burua hotz mantendu nahiz eta bihotza berotu.
Eta gozatu ahal duzun guztia abentura honekin.